καταπαλαιούμαι

καταπαλαιοῡμαι, -όομαι (Α)

γίνομαι πολύ παλιός, γερνώ, γεράζω.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + παλαιοῦμαι «γερνώ» (< παλαιός)].